MICHAŁ STĘPIEŃ Prezentuje Ptasznika czerwonokolanowego wszystkie informacje skopiowane z http://www.terrarystyka.pl |
|
Brachypelma smithi został sklasyfikowany i opisany w 1897
roku przez Cambridge`a. Występuje w Meksyku, na sawannach. Tak jak
wszystkie ptaszniki z rodzaju Brachypelma podlega Konwencji
Waszyngtońskiej (CITES). W naturze pająk ten jest rzadko spotykany,
ponieważ wiele osobników odławiano z ich naturalnego środowiska na
potrzeby rynku terrarystycznego. Teraz jest to jeden z
najpopularniejszych gatunków w hodowli, często jest rozmnażany w niewoli
i praktycznie wszystkie dostępne w sprzedaży osobniki pochodzą z
hodowli. Samice tego gatunku dożywają nawet 20 lat, natomiast samce
maksymalnie do roku po ostatniej wylince (czyli żyją około 2-3 lata). Jest to jeden z najpiękniej ubarwionych ptaszników. Posiada czarny odwłok oraz odnóża z czerwonymi plamkami. karapaks jest czarny z jasną obwódką. Młode osobniki nie przypominają ubarwieniem dorosłych okazów. Są różowe, a na odwłoku posiadają ciemną plamkę. Wybarwiają się po około 6 wylince. Osiąga dość spore rozmiary. Dorosłe samice dorastają do 6-8cm ciała (z rozstawionymi odnóżami nawet do 15cm). Samce są mniejsze i nie przekraczają 5,5cm. Dojrzałe płciowo samce posiadają na pierwszej parze odnóży haczyki, którymi podtrzymują samicę podczas kopulacja, a także "bulbusy" na nogogłaszczkach, w których przechowują nasienie. Są także szczuplejsze i mają dłuższe odnóża niż samice. B. smithi nie posiada silnego jadu, a jego ukąszenia zazwyczaj powodują jedynie opuchliznę w miejscu ukąszenia. Rzadko przejawia agresję. Należy raczej do gatunków spokojnych i najczęściej broni się poprzez wyczesywanie parzących włosków z odwłoka. Jest to idealny pająk dla początkujących hodowców. Im pająk jest starszy tym spokojniejszy i zazwyczaj można spokojnie manipulować w terrarium gołymi rękami. Terrarium dla tego gatunku powinno mieć wymiary 30/20/20cm (wysokość nie może być zbyt duża, ponieważ grozi to upadkiem pająka i uszkodzeniem odwłoka, co prawie zawsze kończy się śmiercią). Młode pająki trzymamy w pojemnikach o odpowiednich rozmiarach (dla zupełnie małych ptaszników dobre są pudełeczka po kliszy fotograficznej). Jako podłoże stosujemy włókno kokosowe lub kwaśny torf. Ważne, aby dobrze utrzymywało wilgotność (na poziomie 60-75%). W terrarium umieszczamy również kryjówkę z połówki orzecha kokosowego lub doniczki. Żywych roślin raczej się nie stosuje, ponieważ pająk najprawdopodobniej by je wykopał. Ładnie prezentują się rośliny sztuczne, których duży wybór jest w sklepach zoologicznych lub kwiaciarniach. W pojemniku powinna znaleźć się również miseczka z wodą (pająki często z niej piją, a jeśli jest dostatecznie duża to wchodzą do niej całe), jednak często spryskujemy terrarium to nie jest ona konieczna, pająki spijają wodę z elementów wyposażenia, ścianek pojemnika i pajęczyny. Terrarium można ogrzewać przy pomocy czerwonej żarówki. Ptaszniki są zwierzętami aktywnymi głownie w nocy i wieczorem, a ponieważ nie widzą one czerwonego światła możemy je dzięki takiej żarówce częściej obserwować. Temperaturę utrzymujemy na poziomie 23-28°C. Młode pająki karmimy wylęgiem świerszczy, pinkami, muszkami owocowymi lub kawałkami mączników. Podajemy im pokarm co 2-4 dni. Dorosłe pająki chętnie jedzą świerszcze, karaczany, drewnojady, mączniki i inne owady. Co jakiś czas można im też podać noworodka mysiego. Karmimy je 1-2 razy w tygodniu. Pokarm dla pająka nie powinien być większy niż jego karapaks. Rozmnażanie tego gatunku jest łatwe. Przed dopuszczeniem parę należy dobrze nakarmić, aby uniknąć zjedzenia przez samicę partnera. Samice rzadko są agresywne w stosunku do samców, a kopulacja zazwyczaj następuje szybko i bez problemów. Samiec nawołuje samicę, bębniąc przednimi odnóżami o podłoże. Jeśli ta mu odpowiada tym samym znaczy to, że jest gotowa do kopulacji. Samiec, po wybadaniu sytuacji, zgina partnerkę tak jakby chciał ją złamać, przekazuje jej nasienie i po kilkudziesięciu sekundach ucieka. Samica wytwarza kokon po 2 miesiącach od kopulacji (czasami może to trwać dłużej), w którym znajduje się 100-600 jajeczek. Należy go odebrać samicy, aby uniknąć jego zniszczenia przez samicę i przenieść do inkubatora. Kokon należy rozciąć po 50-60 dniach. Nimfy po przejściu dwóch wylinek stają się normalnymi pająkami, które należy rozdzielić do osobnych pudełek. Od tego momentu zaczynamy je też karmić. Przy dobrej opiece dojrzewają po 2-3 latach.
|